For You.

If you love me, i'll make you a star in my universe.

"Αξία έχει να αγαπάς κι αν σ'αγαπούν μαγκιά σου."   - dimentia -

μυρίζει ..παρελθόν.

Οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα.
Αυτό.

γιατί.. Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη.

Με συνοδηγό ένα ψάρι

Στο διπλανό κάθισμα να κολυμπάει ο Λουδοβίκος. Δε μιλάει, κοιτάει γύρω – γύρω. Κοιτάει – κολυμπάει – ξεχνάει. Αυτό δεν λένε; Εγώ βέβαια δεν το πιστεύω. Ο Λουδοβίκος, το παιδί, φαίνεται έξυπνο. Όλα τα θυμάται, είμαι σίγουρη.

Κοιτάει και προσπαθεί να καταλάβει που πάμε. Το παιδί το άκουσε. «Είναι δώρο.» - Χάρηκε. Τον είδα εγώ την ώρα που τον έβγαζε η κυρία από το ενυδρείο. Σπαρταρούσε απ’ την χαρά του.

Απορεί. Πώς σκατά γίνεται δώρο δίχως φιόγκο; Πηγαινοέρχεται μέσα στο σακούλι του ψάχνοντας να βρει γυάλα με φιόγκο. – Τίποτα. Αγχώνεται. Ξαφνικά του λείπει η ξεγνοιασιά του ενυδρείου. Εκεί που πίστεψε πως βρήκε την ζεστασιά της οικογένειας, το δικό του λιμάνι, ένα φυλλαράκι φαγητό μόνο γι’αυτόν, ξαφνικά το άγνωστο τον τρομάζει. Και αυτόν. Κι ενώ καθότανε ακίνητος και με κοιτούσε, μόλις συναντήθηκαν τα βλέμματα μας, ο Λουδοβίκος, το παιδί, γύρισε την πλάτη και τράβηξε γι’αλλού, στην άλλη άκρη του σακουλιού.

Έλα Λουδοβίκο, φτάσαμε.

Να προσέχεις το παιδί σου.

αυτό για να μαθαίνεις.

Όταν δεν μπορείς να πεις αυτό που θες και τα λόγια σου ζαλίζουν το κεφάλι Τι τα θες τα παραμύθια, τι τα θες; Με τα ψέματα δεν παίζουν οι μεγάλοι κι εσύ παιδί, μικρό παιδί, κι αν θες δεν είσαι πάλι Όταν δεν μπορείς να πεις αυτό που θες τράβα γρήγορα και βρες τον εαυτό σου μιας και σήμερα και αύριο και χθες θα τον έχεις αγαπούλα μου εχθρό σου κι εσύ παιδί, μικρό παιδί, για βρες το φυλαχτό σου Όταν δεν μπορείς να πεις αυτό που θες και τα λόγια σου ζαλίζουν το κεφάλι Τι τα θες τα παραμύθια, τι τα θες; Με τα ψέματα δεν παίζουν οι μεγάλοι

Στίχοι: Λίνα.
Μουσική: Σταμάτης.

Κάτι απο 2008...

 All the pretty little horses…

“Μονάχα η ομορφιά μένει κι υπογραμμίζει τη διαφορά μας” - ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΛΑΣ

 Καταρχήν, ένα μεγάλο ευχαριστώ κι ένα τεράστιο συγνώμη.

Το ευχαριστώ είναι για την αμέριστη συμπαράστασή σας - ηθική και υλική - ολα αυτά τα χρόνια.

Ανεξάρτητα από τις όποιες ικανότητες μπορεί να είχαμε είτε ως μεμονωμένες οντότητες είτε ως δημιουργικό σύνολο, η αλήθεια είναι ότι χωρίς εσάς δεν θα ήμασταν τίποτα.

Η συγνώμη είναι γιατί το τέλος μας δεν ήταν αντάξιο της μέχρι τώρα πορείας μας κι αυτό μας αφήνει μια πίκρα.

Ομως, ξέρετε, καμμιά φορά ο ηθικός ξεπεσμός, η βία και η μοχθηρότητα δεν αφήνουν χώρο για διαπραγματεύσεις. Κι έτσι ξαφνικά,πέφτει η αυλαία. Και αυτό είναι oλο.

Εσείς κοιτάξτε να διαφυλάξετε στο μυαλό και στην καρδιά σας το μικρό μας κληροδότημα - τιποτε άλλο δεν έχουμε - τη μουσική και τους στίχους μας, που τώρα πια σας ανήκει ολοκληρωτικά.

Και να μη στεναχωριέστε γιατί ό,τι εκτινάχθηκε με τέτοιο πάθος δε μπορεί να σβήσει εύκολα κι ας χάθηκε.

Τέλος της ιστορίας.

Τώρα τα παιδάκια θα αποσυρθούν στον παιδότοπό τους για να παίξουν με τα λέγκο τους και σε λίγο καιρό, όταν θα βγουν απο εκει, να είστε σίγουροι ότι θα έχουν καινούργιες ιστορίες να διηγηθούν και όμορφα οικοδομήματα να επιδείξουν.

Να προσέχετε τους εαυτούς σας και να θυμάστε καλά στην πορεία της ζωής σας τούτη τη φράση του Μάρκου Αυρήλιου ”ο καθένας αξίζει όσο αξίζουν αυτά για τα οποία φροντίζει”.

Η ομορφιά θα θριαμβεύσει. Μας προσμένουν οι μεγάλοι, οι απέραντοι δρόμοι.

Θα τα πούμε στη σκηνή.

Οι ταπεινοί σας σύντροφοι

ΤΑΣΟΣ ΜΑΧΑΣ, ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΡΔΗΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΡΟΔΟΣΤΟΓΛΟΥ, ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Gnarls Barkley - Crazy