″Αν δεν μιλούσες
έτσι για μένα θα νόμιζα πως μ’αγαπάς. Αλλά ευτυχώς εκεί που πάω να πω ‘ναι, μ’αγαπάει’,
πως μαζί μου περνάς καλά, πως βλέπεις πόσα πράγματα σου δίνω, θέλω και τα δίνω,
πως βλέπεις αυτό που είμαι κι αυτό θες... ακριβώς σε εκείνο το σημείο μου λες
κάτι, τις περισσότερες φορές απ’αυτά που μου τσακίζουν τα κόκκαλα και με ‘διαλύεις’.
Γιατι αυτό πρέπει να κάνεις. Αυτό σου λέει η καρδιά σου να κάνεις για τον
άνθρωπο που ζει μαζί σου τόσο καιρό. Είναι μάλλον επειδή θες να ζεις πιο χαλαρά
κι αφού δεν μπορείς να απομακρύνεις κάτι, είπες να το σακατέψεις.
Λοιπόν τι άλλα απ’αυτά
τα όμορφα έχουμε να πούμε; ...... ″
