Σε ψάχνω γιατί δεν έχω τίποτε άλλο πια να αγαπώ, κι ας είχε γίνει συνήθεια..
Φοβάμαι μόνη, γιατί δεν έμαθα να ‘μαι μόνη και τρέμω στην απώλεια.
Αυτό όφειλες να το ξέρεις καλά.
Τρελλαίνομαι, γιάτι σε σκέφτομαι. Κι αρκεί και περισσεύει..
Κρυώνω, γιατί ο χειμώνας το ζητάει. Το απαιτεί.
Λησμονώ, την κάθε μας ασήμαντη στιγμή.
Κλαίω, κοιτάζοντας φωτογραφίες. Βλέποντας σε να γελάς.
Σκέψεις, τι σημασία έχουν πια;
Ό,τι πετάει μακριά, κάπου αλλού θα ξεχαστεί και δεν θα βρεί ποτέ ξανά τον δρόμο της επιστροφής.
Φτάνει, να προσέχεις.. Έστω και μακριά μου.
